De vrouw
De vrouw .
’t zoete water heeft me in zijn macht ;
het streelt me en bevochtigd mijn vacht ;
een idioot , die eeuwig lacht ,
geen een hoort echter haar stille klacht .
waarom heb je haar verkracht ;
besprongen in ’t duister van de nacht ;
doorboort met je mannelijke kracht ,
geen een hoorde echter haar stille klacht .
Wat had je dan gedacht ;
Een lichaam teder en zacht ;
Door jou word ik nu verwacht ,
Ik ben haar levende klacht .
Marth Haesendonckx .
’t zoete water heeft me in zijn macht ;
het streelt me en bevochtigd mijn vacht ;
een idioot , die eeuwig lacht ,
geen een hoort echter haar stille klacht .
waarom heb je haar verkracht ;
besprongen in ’t duister van de nacht ;
doorboort met je mannelijke kracht ,
geen een hoorde echter haar stille klacht .
Wat had je dan gedacht ;
Een lichaam teder en zacht ;
Door jou word ik nu verwacht ,
Ik ben haar levende klacht .
Marth Haesendonckx .
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marth haesendonckx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2000 | ||
| Thema's: | ||