Duister
Duister
In het duister van de nacht ,
knaagde de monsters aan mijn kracht .
Bij het strekken van mijn benen ,
hapte ze steets naar mijn tenen .
Trok ik mijn knieën in men schoot ,
dan was hun kans niet meer zo groot .
’t is echter moeilijk rust te vinden ,
als je je lichaam vast moet binden .
Mijn geest is echter blijven zweven
wachtend op de bevrijding van mijn wezen .
Marth Haesendonckx .
In het duister van de nacht ,
knaagde de monsters aan mijn kracht .
Bij het strekken van mijn benen ,
hapte ze steets naar mijn tenen .
Trok ik mijn knieën in men schoot ,
dan was hun kans niet meer zo groot .
’t is echter moeilijk rust te vinden ,
als je je lichaam vast moet binden .
Mijn geest is echter blijven zweven
wachtend op de bevrijding van mijn wezen .
Marth Haesendonckx .
Reacties op dit gedicht
| maneschijn: | Donderdag, mei 31, 2001 13:49 |
| dit is een prachtig gedicht... lieve pramodah... vooral vandaag wenste ik je toe dat ze nog bij je zou zijn... maar je komt er wel doorheen... heel veel liefs... knuff ikke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marth haesendonckx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2000 | ||
| Thema's: | ||