Het beest
Het beest is stil en rustig
totdat het van je onttrekt
een lief en dierbaar leven
en je tot aandacht wekt.
Het neemt zo sluw en listig
alle kleur, plezier en vree
het sleurt als 't ware giftig
je in z'n draaikolk mee.
Het beest loert gulzig kiezend
achter de muur, in elke hoek
je vraagt je bevend af,
voor wie valt nu het doek?
totdat het van je onttrekt
een lief en dierbaar leven
en je tot aandacht wekt.
Het neemt zo sluw en listig
alle kleur, plezier en vree
het sleurt als 't ware giftig
je in z'n draaikolk mee.
Het beest loert gulzig kiezend
achter de muur, in elke hoek
je vraagt je bevend af,
voor wie valt nu het doek?
Reacties op dit gedicht
| *!_Joda_!*: | Dinsdag, juli 16, 2002 17:33 |
| ik ontluister hier een klein beetje zwarte humor, tis een schoontje hoor... groetjes Joris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Karen Verhaegen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||