Afgekalft,van hun geschiedenis ontdaan
Herleid.Machines graven af,dieper verleden
een weg voor water en waanzin
Afbraakhuizen gapenalsetterbuilen
De wond jaagt,de oevers verdrinken
in het rijzend tij,grijze vervlakking
meeuwen krijsen als huilende kinderen
vechten om het afval uit de andere bek
De bruggen kijken streng verweesd
ze zijn gestut met pijlers als kreupelen
ze worden vergeten in vergane glorie.
hun trots,zij sterven zij aan zij
met de kaaien.Aan modernisme
opgefkte lebensbeheoften zaligamaker
van deze tijd, dat men zegt vooruitgang.
men raadt wie er beter van wordt.
Ingrid Lenaerts.