Mijn vrienden
Maanden heb ik geleefd
in een roes van verdriet
in dagen vol tranen
denkend aan wat ik al heb beleefd
in dat huis met die tuin
in mijn leven met dat verdriet
waarom was ik blind
zag ik geen vreugde meer?
Mijn hart was gesloten
en mijn ziel was dood
nu wil ik weer leven
en openstaan voor de wereld
dankzij mijn vrienden
en hun grote steun
zij hebben me in leven gehouden.
in een roes van verdriet
in dagen vol tranen
denkend aan wat ik al heb beleefd
in dat huis met die tuin
in mijn leven met dat verdriet
waarom was ik blind
zag ik geen vreugde meer?
Mijn hart was gesloten
en mijn ziel was dood
nu wil ik weer leven
en openstaan voor de wereld
dankzij mijn vrienden
en hun grote steun
zij hebben me in leven gehouden.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Debby Vancoillie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||