Ik sta hier bij de brug
Ik sta hier bij de brug
waar ons verhaal begon
waar mijn leven zin kreeg
waar ik gelukkig werd
Want zij gaf me een kus
een vurige kus
als uit een droom
een intens geluk
ontsproten aan haar lippen
deelt de mijne
een vuurrode kus kleurde mijn leven
Maar mijn leven werd zwart
van bittere smart
omdat zij uit mijn droom werd gegrepen
door God genomen
ik kon het niet voorkomen
en daarom treur ik nu bitter
Ik sta hier bij de brug
waar alles begon
en waar nu alles eindigt...
waar ons verhaal begon
waar mijn leven zin kreeg
waar ik gelukkig werd
Want zij gaf me een kus
een vurige kus
als uit een droom
een intens geluk
ontsproten aan haar lippen
deelt de mijne
een vuurrode kus kleurde mijn leven
Maar mijn leven werd zwart
van bittere smart
omdat zij uit mijn droom werd gegrepen
door God genomen
ik kon het niet voorkomen
en daarom treur ik nu bitter
Ik sta hier bij de brug
waar alles begon
en waar nu alles eindigt...
Reacties op dit gedicht
| Lindosenika Sambojena: | Zondag, juli 07, 2002 22:13 |
| pijn is iets dat diep zit, en niet zomaar verdwijnen zal... Mensen kunnen je zeggen dat het leven doorgaat, maar herinneirngen zijn niet te vervagen... Heel vele sterkte en liefde is iets wat nooit verloren gaat, hoe vaak je ook verliefd word, OPNIew verliefd worden, dat geeft niet... liefde is voor eeuwig... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aristide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||