vrij...
Vrij...
Misschien wilde ik vrij zijn.
Nu ben ik vrij.
Ik had tijd nodig om mezelf te zijn.
Nu heb ik alle tijd om mezelf te zijn.
Ik wilde zo hoog vliegen,
zoveel dingen doen.
Nu kan ik die dingen doen.
Ik wilde wat ruimte.
Teveel in elkaars gezelschap is toch niet goed?
Nu ben ik eenzaam.
Ik weet het.
Nu pas tot het besef gekomen.
Maar het is al te laat.
De wereld is zo mooi,
maar hij zal nooit meer hetzelfde zijn...
zonder jou...
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Maandag, juli 08, 2002 09:29 |
| Je moet een balans kunnen vinden tussen samen zijn en vrijheid hebben. Maar dat is nog best lastig ;-) | |
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, juli 08, 2002 00:49 |
| ja... en dan komt de volgende.. :) mooi werkje! succes ermee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: droopy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||