ik voed de herinnering
ik voed de herinnering
herinnering,
aan die tijd,
opkomende gevoelens van spijt,
wat ik voed is de herinnering,
maar het heeft geen zin..
nooit zal het terug komen,
enkel in dromen
nooit meer zal zijn,
nooit meer zal komen
herinnering ik voed hem,
als ik weer terug denk aan die tijd
we waren een,
ach, maar toch ik heb geen spijt,
van de splitsing afloop en pijn..
heb ervan geleerd,
soms is jezelf zijn verkeert
dus blijft het een herinnering
mooi, als sterren in de lucht,
kijk ik nog een keer en zucht...
herinnering
niet meer dan lucht..
herinnering,
aan die tijd,
opkomende gevoelens van spijt,
wat ik voed is de herinnering,
maar het heeft geen zin..
nooit zal het terug komen,
enkel in dromen
nooit meer zal zijn,
nooit meer zal komen
herinnering ik voed hem,
als ik weer terug denk aan die tijd
we waren een,
ach, maar toch ik heb geen spijt,
van de splitsing afloop en pijn..
heb ervan geleerd,
soms is jezelf zijn verkeert
dus blijft het een herinnering
mooi, als sterren in de lucht,
kijk ik nog een keer en zucht...
herinnering
niet meer dan lucht..
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Maandag, juli 08, 2002 18:42 |
| hmm dat doen we allemaal Klootzak.. helaas..maar 't wordt minder.. :) | |
| manz: | Maandag, juli 08, 2002 18:22 |
| jezelf zijn is nooit verkeerd je bent wie je bent en daarom moeten mensen je maar accepteren als ze dat nie doen TO BAD TO SAD!!! dan zijn hun degene die wat missen niet jij! kuzz manz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KoningLeoOndersteOrkestenmuziekTerwijZingAdriesenKopieert | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||