Maximaale snelheid had ie nodig...
maar dat werd helaas te overbodig...

wij reden in de cross...
en af en toe in het bos....

maar in de cross ging het mis..
ja daar bij die ene hindernis...

je viel daar zo hard neer...
en in mijn hartje deed dat behoorlijk zeer....

ik wilde naar je toe rennen...
maar het was te laat...
te laat om je lieve ogen te herkennen...
wat in mij opkwam was alleen maar haat...

maar lieve schat het is gebeurt...
waarbij mijn hart uitelkaar is gescheurt...

met een scheutje leven...
was jij nog ff bij mij gebleven..

maar je bent er niet meer...
en iedereen zei nog hij kon rennen als een speer...

het was maximaale snelheid...
maar door die snelheid ben ik je nu ECHT kwijt!!

scheur en win daaro boven...
want wij blijven in je geloven...

blijf bij mij in me hart..
en je bent veilig...
en je staat klaar op de baan en bent weggestart....
en je bent niet vals maar heilig....

( dit is een gedicht over een paard dat met de cross is overleden omdat hij sprong over een hindernis en is dubbel geklapt met z`n nek en ging gelijk dood dit gedicht heb ik geschreven voor een vriendin van mij en dit was haar paard)