Het Einde
Ik leef in een wereld van verdoemdheid,
Niet eens meer denken aan de mooie dingen die ik zou kunnen geven,
Is er dan niets meer om voor te leven,
Alles wat ik heb en wat ik zou kunnen hebben ben ik kwijt.
Nog één stap verder en het is gedaan,
Nooit meer te hoeven leven met de gedachten,
Eindelijk is het voorbij met die eenzame nachten,
Maar toch had ik nooit gedacht dat ik hier ooit zou komen te staan.
Nu komen de aarzelingen zal ik wel of zal ik niet,
Dat één enkele beslissing een leven zo overhoop kan gooien,
Maar zal ik mij van dit leven berooien,
Ik ga door en neem de stap en zeg: "Ik verander mijn naam naar Piet.
Niet eens meer denken aan de mooie dingen die ik zou kunnen geven,
Is er dan niets meer om voor te leven,
Alles wat ik heb en wat ik zou kunnen hebben ben ik kwijt.
Nog één stap verder en het is gedaan,
Nooit meer te hoeven leven met de gedachten,
Eindelijk is het voorbij met die eenzame nachten,
Maar toch had ik nooit gedacht dat ik hier ooit zou komen te staan.
Nu komen de aarzelingen zal ik wel of zal ik niet,
Dat één enkele beslissing een leven zo overhoop kan gooien,
Maar zal ik mij van dit leven berooien,
Ik ga door en neem de stap en zeg: "Ik verander mijn naam naar Piet.
Reacties op dit gedicht
| Maarten Frölich: | Donderdag, december 21, 2000 16:17 |
| He ouwe gympie, Wat een geweldig gedicht. Super zo vet op internet! Veel suuces op Aruba en we zien elkaar 29 januari! Maarten |
|
| Maarten Frölich: | Donderdag, december 21, 2000 16:17 |
| He ouwe gympie, Wat een geweldig gedicht. Super zo vet op internet! Veel suuces op Aruba en we zien elkaar 26 januari! Maarten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Andre | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2000 | ||
| Thema's: | ||