Mijn Afscheid.
Waarom heb ik toch zo'n pech?
al mijn dromen, in een keer weg.
Ik had gehoopt op een nieuw begin,
zit er dat niet in?
Mijn hart was vol van liefde,
nu voel ik enkel pijn,
waarom heeft het toch niet mogen zijn?
Waarom laat je niets meer weten?
ben ik nu al reeds vergeten?
Lang heb ik nu gezwegen,
maar ik kan er niet meer tegen.
Ik moet nog een brief gaan schrijven,
want ik wil hier niet meer blijven.
Dus zeg ik nu vaarwel,
ik hoop, ik wordt niet gauw vergeten,
Aan mijn vrienden, dank je wel.
Voor al diegenen, die mij door moeilijke tijden heen hebben geholpen, zeg ik DANK JE WEL!
Maar de pijn, die ik nu ervaren heb, is me echt teveel.
Ik kan er niet meer tegen.
Dit is mijn definitief afscheid, van FREAKS, en de rest van de wereld.
Hou me in goede herinnering!
Voor mijn dierbaren, vooral mijn dochter Marion: Vergeef me!!
al mijn dromen, in een keer weg.
Ik had gehoopt op een nieuw begin,
zit er dat niet in?
Mijn hart was vol van liefde,
nu voel ik enkel pijn,
waarom heeft het toch niet mogen zijn?
Waarom laat je niets meer weten?
ben ik nu al reeds vergeten?
Lang heb ik nu gezwegen,
maar ik kan er niet meer tegen.
Ik moet nog een brief gaan schrijven,
want ik wil hier niet meer blijven.
Dus zeg ik nu vaarwel,
ik hoop, ik wordt niet gauw vergeten,
Aan mijn vrienden, dank je wel.
Voor al diegenen, die mij door moeilijke tijden heen hebben geholpen, zeg ik DANK JE WEL!
Maar de pijn, die ik nu ervaren heb, is me echt teveel.
Ik kan er niet meer tegen.
Dit is mijn definitief afscheid, van FREAKS, en de rest van de wereld.
Hou me in goede herinnering!
Voor mijn dierbaren, vooral mijn dochter Marion: Vergeef me!!
Reacties op dit gedicht
| elien*: | Dinsdag, augustus 29, 2006 20:56 |
| doe het echt niet .. Is het helemaal niet waard , denk aan wie je pijn doet daardoor .. ook al hebben anderen je pijn gedaan misschien, doe het niet !! Stel voor hoe je dochter zich zou voelen of zo .. Vecht, het leven word beter sterkte elien xx |
|
| *Samantha*: | Dinsdag, juli 09, 2002 14:57 |
| Ik ben het met Carlijn eens, Je mag niet zomaar opgeven, Je mag het zelfs nooit geven, Even when the road is hard never give up, Denk eens na hoeveel mensen je achterlaat met pijn. Mijn oom heeft zelfmoord gepleegd.. :'( jaren geleden, nog doet het pijn, nog zoveel vragen te stellen die vooraltijd onbeantwoord blijven. Alsjebliefd, doe het voor je dochter, Het is nu moeilijk om aan anderen te denken, i know, i've been there... Geen enkele man is het waard om op te geven, Er is nog zoveel om van | |
| carlijn: | Dinsdag, juli 09, 2002 14:37 |
| Luister. Als je dit leest, hoop ik dat je nog leeft. Stel je eens voor, dat Marion je volgen zal? Opgeven heeft toch geen zin, je bent er wel vanaf, maar je merkt er niets van. In het leven staat je nog zoveel te wachten, maar je ziet het gewoon nog niet. Tot je op een dag, een klein beetje ervan ziet, het zal je moed moeten geven om door te gaan met strijden, en dat lukt je wel. Doe het anders voor je dochter, want ik kan weten, met hoeveel pijn je haar achterlaat. Vecht nog even door, ajb. Laa | |
Over dit gedicht
| Auteur: No more, mr Nice Guy. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||