zusje...
zusje
ik ga er even vandoor
laat je even achter
ik kan nu even niet voor je zorgen
maar ik blijf over je waken
ik blijf je vasthouden
want zonder jou dicht bij mij
lijkt alles zo onwerkelijk
je bent een deel van mij geworden
onmisbaar
je bent een vitale functie
je bent zoals een wolk
de hemelsblauwe lucht is er wel
maar hij is zo leeg
nietszeggend
wolken geven hem het karakter
dat hij nodig heeft
zo zorg ik voor je
met m'n armen om je heen geslagen
je vast houdend
ik laat je niet los...
Reacties op dit gedicht
| Jozefien: | Dinsdag, juli 16, 2002 00:57 |
| SWEEEEET!!!!!! Fientje xxx | |
| yowjo: | Dinsdag, juli 09, 2002 19:03 |
| je armen om me heen om mijn hart voorzichtig broertje verwacht niet te veel van me want je weet dat ik je ga teleurstellen ik weet dat je leeft voor vandaag maar, ik draag mijn woorden van gisteren met me mee hou van je Joke |
|
| -illusie-: | Dinsdag, juli 09, 2002 18:59 |
| Wat lief....-zucht-....broers, ze zijn er om van te houden :-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rivendel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||