Nooooit alleen
Het leven is hard en gemeen
zo ben je nog samen en plots sta je alleen.
Of je door de dood alleen komt te staan
of je partner is naar een ander gegaan,
je blijft achter met veel verdriet
en meestal is er niemand die het ziet,
wat je door moet maken.
Ze zijn veel te bang een gevoelige plek te raken.
De dagen zijn lang en triest,
omdat je degene mist,
die je tranen wegvist.
Als je diegene hebt gevonden,
helen meestal de wonden,
alleen littekens blijven over.
Maar zo kun je wel leren
dit leven toch te waarderen,
want al is het leven soms hard en gemeen,
je weet, eigenlijk sta je nooit alleen.
zo ben je nog samen en plots sta je alleen.
Of je door de dood alleen komt te staan
of je partner is naar een ander gegaan,
je blijft achter met veel verdriet
en meestal is er niemand die het ziet,
wat je door moet maken.
Ze zijn veel te bang een gevoelige plek te raken.
De dagen zijn lang en triest,
omdat je degene mist,
die je tranen wegvist.
Als je diegene hebt gevonden,
helen meestal de wonden,
alleen littekens blijven over.
Maar zo kun je wel leren
dit leven toch te waarderen,
want al is het leven soms hard en gemeen,
je weet, eigenlijk sta je nooit alleen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: aerial | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||