Kris
Ik wil op je wachten
en je verwachten.
Maar dat kan niet meer,
jij verwacht me niet,
en dat doet zeer.
Maar ik zal het wel te boven komen
moet m'n hart weten in te tomen.
Maar met de hulp van vrienden kom 'k er best,
alleen twijfel ik aan mezelf, niet aan de rest.
en je verwachten.
Maar dat kan niet meer,
jij verwacht me niet,
en dat doet zeer.
Maar ik zal het wel te boven komen
moet m'n hart weten in te tomen.
Maar met de hulp van vrienden kom 'k er best,
alleen twijfel ik aan mezelf, niet aan de rest.
Reacties op dit gedicht
| *!_Joda_!*: | Dinsdag, juli 16, 2002 18:06 |
| das helemaal jezelf beschreven... eerlijk duurt het langst men vriendin, eerlijk duurt het langst... groetjes van joris die respectvol heeft gelezen... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Karen Verhaegen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||