Spiegel van de werkelijkheid
Door de spiegel kijkt ze me aan
Ogen die diep mijn ziel in gaan
Steeds maar blijven staren
Niet naar mijn neus, gezicht, haren
Maar naar wat binnenin zit
Haar gelaat kleurt wit
Als ze beseft dat wat ze ziet
Haar vele kansen bied
Ze kijkt niet langer naar het kind
Waarvan het leven zich in het verleden bevindt
Maar ze ziet wie ze ooit worden wouw
Haar spiegelbeeld is een mooie jonge vrouw
Reacties op dit gedicht
| xxx jan xxx: | Donderdag, juli 11, 2002 03:31 |
| Heb je het door? Een toffe jonge vrouw zelfs! liefs, xxx jan xxx |
|
| Ilona Krijgsman: | Dinsdag, juli 09, 2002 23:20 |
| mooi verwoord... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Spinnekop | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||