nooit alleen
het leven is soms zo eenzaam
en toch ben je nooit alleen
altijd is er iemand bij jou
maar niet in vaste vorm
maar als je eens kijkt
in je hart,je herinneringen en je gedachten
want al die mooie herinneringen
van de mensen
die je nauw aan het hart liggen
en de herinneringen aan de mensen
waarvan je al afscheid hebt moeten nemen
blijven voor altijd
in je geheugen gegrift
dus als het eens wat moeilijker gaat
denk dan aan die mensen
die je nauw aan het hart liggen
en praat eens met hen
ookal kunnen ze soms niet antwoorden
want dat lucht op
en dan kan je terug verder met je leven
onthou 1 ding
voor de rest van je leven
uit het oog is niet uit het hart
Reacties op dit gedicht
| Monique: | Donderdag, augustus 22, 2002 21:44 |
| Ik ben het er ook helemaal mee eens!!! Ik praat ook wel eens met mijn overleden opa en dat lucht me vaak enorm op!!! Liefs Monique |
|
| Margaritha: | Woensdag, juli 10, 2002 09:22 |
| Prachtig gedicht en helemaal waar... groetjes, Margaritha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dorine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||