Communicatie probleem
Jij, mijn dochter en ik, hebben al heel lang een probleem,
Het probleem is zwaar, en drukt op mijn hart als een steen
We praten niet en groeien daardoor steeds meer uit elkaar
Het klinkt erg onvolwassen, ’t is ook onbegrijpelijk, maar helaas wel waar
Je verdween plotseling als 13 jarige uit mijn leven
Je gaf geen uitleg, voor je vertrek, dus ik dacht het duurt maar even
Je kwam inderdaad terug, en het leek goed te gaan
Maar je had je plannen al klaar om wederom weg te gaan
Ineens verdween je weer, ik stortte toen geheel in
Voor mij had het leven, na zoveel andere gebeurtenissen, geen enkele zin
Ik had niets meer om voor te leven, en ben er bijna aan onderdoor gegaan
Maar na enige maanden, heb ik door mijn sterke wil toch door kunnen gaan
Ik koos voor mezelf, ben met een studie begonnen
Het viel niet mee, maar ik heb het ergste overwonnen
Ik wilde tenminste weer verder leven, ondanks alle verdriet en pijn
En door mijn werk en mijn gevoel proberen, goed voor een ander te zijn
Gelukkig heb ik in mijn werk en studie ervaren en geleerd
Dat mijn gedachten en handelswijze ten goede zijn gekeerd
Ik heb veel geleerd over respect en waarden en normen
Dit is voor mij nu in het leven ook heel belangrijk geworden
Ik leef nog steeds niet zonder problemen, maar ik sta sterker
Ik kan het relativeren en beter verwerken
Echt gelukkig voel ik me nooit, ik heb nu een medisch probleem
Wat wel aan me vreet, maar ik sla me er met moeite doorheen
Esther, je bent nu zelf moeder van al grote kinderen
Een moederdochter band kan je dus zelf al ondervinden
Zo’n band is onverbrekelijk, jezelf losmaken is onmogelijk
Elkaar nooit meer ontmoeten is beslist niet de makkelijkste weg
Valt een van ons weg, dan is er nog heel veel niet gezegd
Ik ben ervan overtuigd, dat een van de rede een communicatie probleem is,
Iets simpels wat na 17 jaar nog nooit besproken is
Natuurlijk is er een tijd geweest, dat er niet viel te praten
Het was een stuk onbegrip, en elkaar niet in de waarde laten
Ook het invullen voor mij, wat ik zou zeggen, denken en wat ik voel
Dat deed me pijn, je weet immers nooit wat een ander bedoelt
Esther, ook van jou, als jongste dochter hou ik veel met heel mijn hart
Ook voor jou is er in mijn hart, een speciaal plekje apart
We worden ouder, en veranderen allemaal door onze ondervonden levensles en wijsheid
Ik weet het zeker, als je nooit meer met elkaar praat, krijg je ontzettend veel spijt.
Je moeder Juni 2002