met 0 maaden werden wij allemaal gemaakt.
ongeveer met 9 maanden...
hebben wij het onderwater leven gestaakt.
met pak weg 3 jaar.
konden we pappa en mamma zeggen.
en begonnen wij onze wil aan de ouders op te leggen.
met 6 jaar ging de gemiddelde "volwasse" kleuter,
naar groep 3.
leerden we pim, vuur, en tante mie.
met 12 jaar werden we toch wat vervelend.
iets wat men de pubertijd noemt.
en in die tijd hebben sommigen hun eerste vriend(innet)je gezoend.
met 18 gingen we in volle speed over de weg.
een vaste relatie staat dan vaak ookal op het menu.
zo is het bij mij nog niet nu.
met 24 hebben sommigen al een paar koters op de schoot.
Anderen voeren al met de kooters de eendjes brood.
50 adam en eva werden gezien,
een foto werd gemaakt, waar men de eerste rimpel schoot.
60 men begint langzaam na te denken over de dood.
70 een hele leeftijd, waarvan vele hem niet eens zullen halen. En met 80 liggen vele in het bejaardentehuis te dwalen.
Dus de uitkomst van deze som.
We moeten alles doen om volwassen te worden, we moeten alles hebben meegemaakt en hebben gedaan.
Maar waarom, als we er met 80 toch vaak alleen voor staan ?