Haar moeder en zij
spiegel haar,
zichzelf zien
zie oog en mond
zeg niets
hoort niets
evenbeeld
sereen onzichtbaar
glas
geen stem
snijdt aan alle kanten
als een vinger haar gelaat streelt
werkelijkheid verandert mee
water heeft geluid
water leeft
weerspiegelt
spiegel hen
in helder water
als zij naar zichzelf zien
free: | Zondag, februari 02, 2003 16:22 |
prachtig broer.... goed je even gezien te hebben laurens liefs free |
|
Ria Overwater: | Zondag, februari 02, 2003 12:50 |
Drie maal raden over wie je het hebt, als je gisteren zo een 'moeder en dochter' hebt geobserveerd. Mooi! Liefs Ria |
|
Erna Muermans: | Zondag, februari 02, 2003 11:08 |
de appel valt niet ver van de boom mooi beschreven groetjes Erna |
|
wijnand.: | Zondag, februari 02, 2003 10:48 |
We zijn toch allemaal het evenbeeld van onze ouders Prachtig gedicht |
|
Sheena: | Zondag, februari 02, 2003 02:28 |
in de spiegel gevangen, mijn moeder en ik .... stil maakt me dit, door het ongelooflijk gelijk, dat je schetst ditmaal ... kostbaar gedicht Lau, ik print het uit en weet .... thanks Sheen |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2003 | ||
Thema's: |