Een kogel in zijn buikje
zijn linkerbeen geamputeerd
bommen vallen op
zijn huis
een hond jankt op
straat
Zijn ouders liggen
te slapen
een raket treft
een opslagdepot
vlammen schieten
uit de aarde
witte duiven vliegen
naar hun rustplaats
Een kogel in
zijn zusje hoofdje
haar ogen staan
zo raar
haar hersens beschadigd
het praten is gedaan
Niks kan ze meer
zeggen
gebaren begrijpt
ze nog niet
een pen vasthouden is
ook een groot probleem
Bommen vallen
op de aarde
ze slaan gaten in
de straat beschilderen
de gebouwen
met zand en roet
Vliegtuigen scheren over
daken
in de verte klinkt een
ijselijk gegil van
een vrouw dat weent
bij haar zwaargewonde kind
Haar linkerhand
voor haar ogen
wat snotpegels
uit haar neus
de rechter frummelt
aan een zakdoekje
waarop zijn naam
is geborduurd
Bommen vallen
op de aarde
vogels verbergen
hun kopjes
in de veren
Bij het verlaten van
de avond kust
ze zacht zijn lippen
En fluistert
Ga maar daarginds ben je veilig
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2003 | ||
Thema's: |