Slagroom
De lucht is een mysterie
Een wereld heel apart
Met slagroom overgoten
Bewogen en verward
Soms zie ik silhouetten
Een heks, een koe, een paard…
Ze blijven maar heel even
Verbrokkeld en vervaagd
De zon is hun grootste vijand
Hij schijnt met volle kracht
En heeft mijn beste vriendje
Plots om ‘t leven gebracht
Nu treuren ze natuurlijk
De wolken zijn in rouw
Ze dragen grijze kleren
verdrijven licht en blauw
De mensen in de winkel
Klagen over ’t slechte weer
Alleen ik blijk te begrijpen
Waarom ‘t regent deze keer
Over dit gedicht
| Auteur: Chris Grouwels | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||