Het zakje in mijn jaszak.
Er zit een zakje in mijn jaszak.
Een fijn knisperend plastic zakje
opgepropt in de binnenzak van mijn jas.
Ik heb nooit geleerd dichtbij te zijn
de veroordelingen van mijn vader
lieten mij altijd ver veraf...opgehangen
nabungelend en stokkend mij de adem.
Het zakje geeft me rust
Ik durf het niet te pakken
in de buiten lucht
zo tussen de mensen
maar dat ik denk
dat ik het wel zal pakken
dan als het eens echt
echt nodig zal zijn
en als ik echt niet meer wegkom
dat knisperd zo fijn...
laat het niet de laatste adem zijn...
Zo doe ik het ook met mensen
al geef ik mij zelf in de tussentijd niet
weg aan hen zoals ik hen neem
en stop bij me, om warm te hebben hier.
Om mijn geest zit nog een zakje
nu prik ik er een gaatje in
kom je binnen? ga je niet?
Jij wel, ik niet
Ik ben mijn eigen vader
geworden hier
mijn God ik ben zo triest...
reza29: | Zaterdag, december 04, 2004 12:28 |
wauw theike, deze vind ik mooi. | |
into: | Vrijdag, december 03, 2004 17:05 |
mooi! | |
theike: | Vrijdag, december 03, 2004 16:53 |
:)... | |
Eefke Zeilstra: | Vrijdag, december 03, 2004 16:38 |
Heel mooi, en bedankt voor al je reacties, ik zal het niet links laten liggen. Liefs |
|
Fri..: | Vrijdag, december 03, 2004 16:26 |
zeer mooi... Liefs |
|
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2004 | ||
Thema's: |