Pauline die kloppende vliegmachine
Ze overviel mij plots als een lawine
Bij ons terugzien op die eerste schooldag
Zo liefdevol doch niet zonder klop noch slag
Mooi meisje, half mannelijke blondine
Het is in een dagelijkse routine
Een vraag van eerste tot laatste oogopslag
Wie jij nu reeds al met twee blauw ogen zag
Als uitverkoren was ik die praline
Die jij als eerste aanviel in sourdine
Ik dacht aan een terroristische aanslag
Maar het was slechts jouw misrekende glimlach
Schend je neus zo schend je ook je vitrine
Dus maar mijn neus spoelen in de latrine
Om dan ontsmetten met wat troostend beslag
Hopend dat ik dit jaar overleven mag