Niet bewust van de tijd....
Weer een dag voorbij, en weer een dagje ouder.
Het leventje gaat zo snel,
niet altijd bewust van de tijd.
Je begint op een driewieler en eindigt met een auto.
Zou niet weten wat er op dat moment harder rijdt.
Je leert met vallen en opstaan,
soms pijnlijk...soms ook niet.
Je weet dat je soms op je bek moet gaan,
met leren...relaties...werk,
ook al is dat iets wat je dan niet ziet.
Je leert omgaan met emoties, verlies, en momenten die je eigenlijk nooit echt zult snappen.
Om op eigen benen te staan,
een toekomst opbouwen,
of er misschien weer mee te kappen.
Elk uur...
elke minuut...
elke seconde...
hebben hun eigen momenten.
Voor ieder mens een ander leven,
en gelukkig andere wensen.