Nooit een kind
Jaren hebben ze geëxperimenteerd
maar het ging altijd weer verkeerd
Totdat spontaan een eitje werd bevrucht
oh, wat waren zij opgelucht
De baby groeide zienderogen
ze genoten echt van die tijd
En tevens waren ze benieuwd
wordt het een jongen of een meid
Na negen maanden mocht het komen
oh, wat was het verlangen groot
Maar het mocht weer niet zo zijn
kind was voor de geboorte reeds dood
Ze zijn door een heel diep dal gegaan
de wereld werd voor hen te klein
Waarom overkomt hun dit in godsnaam
ze zullen nu eeuwig kinderloos zijn
*Kimmie*: | Zondag, februari 19, 2006 20:38 |
dit vind ik echt onwijs erg, en mensen die ze wel krijgen kunnen doen er soms de ergste dingen mee, echt vreselijk.. veel liefs, |
|
opgever: | Vrijdag, februari 17, 2006 22:03 |
echt jammer voor hen. Hopelijk komen ze het een beetje te boven. Groetjes raissa |
|
vlokje: | Vrijdag, februari 17, 2006 18:36 |
Dit is altijd weer vreselijk voor mensen die zo graag kinderen willen hebben, liefs sylvia |
|
remie: | Vrijdag, februari 17, 2006 18:23 |
mooi geschreven maar intens triest...liefs Remie | |
Irdana: | Vrijdag, februari 17, 2006 16:55 |
triest !! en dan te weten dat er mensen zijn die hun kinderen vermoorden en in een vuilnis zak dumpen in en in triest met vrijdag groet Irdana |
|
fredie: | Vrijdag, februari 17, 2006 14:36 |
Heel warm en mooi geschreven, jaamer voor ze,maar wie weet?/? ook van mij sterkte Love Fredie |
|
poky: | Vrijdag, februari 17, 2006 14:29 |
een kippenvel gedicht,dit wens je niemand toe,wens ze veel sterkte en hopelijk voor hen keert het tij en komt het misschien toch nog goed,poky | |
Peter van Tiel: | Vrijdag, februari 17, 2006 13:08 |
Prachtig geschreven. Erg triest voor die mensen. Hopelijk gaat het een volgende keer beter. Ik wens ze sterkte. Ik mail je straks nog, waarom ik er afgelopen nacht niet was. Groetjes, Peter. |
|
dol_fijn: | Vrijdag, februari 17, 2006 12:14 |
mooi verwoord gedicht Erje maar het is wel erg triest om te lezen vooral om dat de kinder wens bij hun zo groot is knuffels liefs van Dol_fijn |
|
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, februari 17, 2006 11:49 |
prachtig geschreven | |
*Lind@*: | Vrijdag, februari 17, 2006 10:13 |
Heel mooi maar ook droevig geschreven. Mijn ouders zijn ook een kindje verloren, door het niet direct ingrijpen van de vroedvrouw is het kindje een half uur voor de geboorte overleden. Ze zijn door een diep dal gegaan. Liefs Linda |
|
~MeLoDy~: | Vrijdag, februari 17, 2006 09:26 |
heel erg... gr. MeLoDy |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Vrijdag, februari 17, 2006 08:46 |
we hebben allemaal een ander leerproces in dit aardse leven en dit is een heel zwaar leerproces. Ze zullen niet eeuwig kinderloos zijn, in een volgend leven lukt het beslist wel.(schrale troost voor nu, maar ik troost mezelf ook met die gedachte...) namasté, Anneke |
|
Artifex: | Vrijdag, februari 17, 2006 07:43 |
Waarom, een vraag die iedereen wel heeft. Een verschrikkelijk verdriet om te moeten dragen. Liefs, Artifex. |
|
fran92: | Vrijdag, februari 17, 2006 07:34 |
heel erg,, mooi verwoord veel liefs fran92 |
|
Reiger: | Vrijdag, februari 17, 2006 06:47 |
Ja das heel triest, ken ook mensen die kinderloos zijn gebleven. | |
L!@: | Vrijdag, februari 17, 2006 05:38 |
een enorme klap als je kinderwens niet vervult wordt.. knuf,, en ik heb je mailtje gelezen..thnx.. L!@ |
|
mamsiemomo: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:50 |
een schreeuw, die vaak niet wordt gehoord, door jou prachtig verwoord. Das Leben ist nicht fair (Herbert Groenemeyer, der Weg). Liefs, Mo | |
wijnand.: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:34 |
heel erg goed geschreven |
|
switi lobi: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:25 |
Wat verschrikkelijk voor ze.... Slaap lekker! Liefsliefs, switi lobi |
|
Fata Morgana: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:23 |
Triest, de laatste tijd zoek ik wat minder naar het waarom... maar probeer te kijken naar het waarvoor, want ook met waarom moeten wij mensen door, liefs Fata. | |
~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:22 |
ik vindt het een hard gelach hoe sommigen met kinderen omgaan en hoe anderen zo naar kinderen verlangen soms is het leven zo oneerlijk verdeeld liefs nathie |
|
Jeffry: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:14 |
een triest verhaal mooi omschreven in gedichtvorm... | |
Renate-td-: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:09 |
Ja.. waarom? liefs, |
|
Klaes: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:08 |
inderdaad heel triest,ben het verder hetzelfde eens als Annemieke groet/klaes |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, februari 17, 2006 00:04 |
Waarom... de meest gestelde vraag op aarde, terwijl het antwoord je juist verschuldigt blijft Liefs Annemieke |
|
Auteur: erje | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2006 | ||
Thema's: |