Mijn lieve kleine meid,
wat een oneerlijke strijd.
Jouw Anita-tje heeft heel veel verdriet,
omdat ze jouw nu niet meer ziet.
Ik had je beloofd er altijd voor je te zijn,
De laatste keer heel even samen voelde zo fijn.
In gedachten draag ik je altijd mee,
en hoop dat je groot wordt heel tevree.
Ik hoop dat we elkaar ooit weer zullen ontmoeten,
en ik jou innig mag begroeten.
Begrijp me goed meisje,
ooit maken wij nog samen een reisje.
Dit heb ik jouw nooit aan willen doen,
Maar jouw Papa heeft geen fatsoen.
Aan jouw kinderhartje denkt hij niet,
ik hoop dat jij dit later ziet.
Een zoen totdat we geen adem meer krijgen,
zal ons weer tot in de wolken doen stijgen.
Meisje, je hoeft mij niet te missen,
al moeten we wachten tot jij het zelf mag beslissen.
Jouw Anita-tje zal er echt altijd voor je zijn,
ook al is het nu even niet zo fijn.
Aan mijn armband draag ik je mee,
Ook al ga ik ver over zee.