Zoveel meegemaakt..
Onverwacht zwanger...wat te doen?
een relatie,geen goede,ik hield van hem,maar het was een oen.
En als klap op de vuurpijl,werd mij verteld..
mevrouw het zijn er 2,ik heb ze geteld.
Vervolgens heb ik gedaan wat het beste leek,
m'n huis verkocht en bij hem in,een big "mistake"
Ik dacht nog wanneer de kinderen er zijn word het anders
maar niks bleek minder waar,ik deed alles alleen en huilde heel wat waterlanders.
Hem meerdere keren gewaarschuwd,ik trek het niet meer,
ik doe alles alleen en jij kijkt niet naar mij om dat doet zeer.
Gezegd dat wanneer hij niet veranderde,ik en de kids weg zouden gaan,
hij luisterde niet,en ik ben achter m'n woorden gestaan.
Ik had genoeg van hem gepikt,slaan,geen aandacht,
het was tijd voor mij en m'n dochters,om te kijken of er een ander was die op ons wacht(te).
Het was tijd om van mijn meiden te genieten,
het was moeilijk toen we zijn huis verlieten.
Maar achteraf,1van de beste stappen die ik heb ondernomen,
het leven kon voor ons 3en toen pas beginnen,het leven van m'n dromen.
Eindelijk werden m'n dagen vaker gevuld met lachen dan huilen,
en nu een dik jaar later zou ik nooit meer willen ruilen...
We hebben met z'n 3en in 1,5jaar zoveel meegemaakt,
hele hoop rotte,maar ook mooie momenten,dat me nog steeds diep van binnen raakt.
We hebben veel moeten doorstaan,
maar zolang mama jullie heeft zal ik me overal doorheen slaan.
Monica