De tranen staan in je ogen
En nog steeds denk je dat ik je heb bedrogen,
Jongen ik heb hierover niet gelogen
En al zeker niet jou bedrogen,
Jij bent de vader van mijn kind
Waar ik dus geen touwtjes omheen bind,
Want jij weet het maar al te goed
Vooral hoe je me iets aan doet,
Maar jij hebt spijt En dat jij dan daaronder lijdt,
Want jonge ik heb het gene wat jij nooit krijgen zal
Al sta je hier in de hal,
Mijn dochter Abbygail de Koning zal nooit jou dochter wezen
Dat is in ieder geval ook al bewezen,
Het had anders gekunt Maarja voor jou was het kop of munt, Jij koos voor het andere pad Daarmee ging jij plat,
Nu moet jij met het idee blijven leven Dat je haar nooit jou liefde zou kunnen geven,
Met het gevoel van een stukje missen dat je hart niet heel is
Puur omdat je gewoon een klein stukje ervan mis,
En puur omdat je weet dat ze jou dochter is en dat je er alles aan doet om haar te vergeten
Maar ik zal het antwoord altijd weten!