Zelf jaren het pesten op school meegemaakt,
ben ik erachter gekomen dat mijn dochtertje dit nu ook ondergaat.
Maanden haar mond gehouden tegen mijn,
ze mocht niks zeggen ze werd bedreigd.
Totdat ze een keer mank uit de klas vandaan kwam,
toen vertelde ze uiteindelijk wat ze allemaal had ondergaan.
Het begon met schelden, stompen en slaan,
en toen werd haar broek steeds uitgedaan.
Ze zei wel tegen me, mama ik wil deze broek niet meer aan.
Later snapte ik waarom, het was een makkelijke broek met elastiek, die konden ze makkelijk naar beneden trekken.
Toen ze mank uit de klas kwam lopen vertelde ze me, ze hebben me vastgebonden, met mijn voeten aan een hek.
Als moeder breekt je hart, dit is je kind die dit heeft moeten doorstaan.
Dit gebeurde allemaal in een kwartiertje pauze op school.
Ik ben meteen naar die ouders van die pesters gegaan, en het hoofd op school en de lerares.
Dit zijn kinderen van 8, 9 en 10 jaar die dit hebben gedaan.
je vraagt jezelf wel af, waar halen ze het vandaan.
Dit was een moeilijke tijd voor mijn dochter,
nu nog, want haar klasgenootjes die weten wat er met haar gebeurd is, hebben besloten om verder te gaan met pesten.
Ik heb al aardig wat gesprekken gehad op school,
maar er veranderd niet veel.
En doormiddel van dit gepest, is het gedrag van mijn dochter zodanig veranderd dat ze met haar houding geen raad meer weet, en nu naar de jeugdzorg of het riagg moet.
Waar gaat dit heen, je ziet het om je heen.
Dit zijn dan jonge kinderen die met dit soort dingen pesten.
Er wordt niks of te weinig aan gedaan.
Maar ik blijf voor mijn dochtertje vechten,
in de hoop dat dit over gaat,
en dat ze voor de rest van haar schooljaren het leuker krijgt.
erika