Ik schrijf
een gesloten boek
dat ben ik …
Als ik schrijf voel ik me een mens …
iemand van weinig woorden
zo iemand …
ben ik …
Gevoelens breng ik onder in woorden
omdat praten niet gaat …
mensen, ze gaan me niet begrijpen …
behalve
als ik zeg waar het op staat …
Mijn verhaal …
mijn leven …
staan in mijn gedichten te lezen …
door mijn gedichten voel ik me vrij
in poëzie
kan ik mijn gevoelens kwijt
Ik kan zoveel zeggen …
in gedichten …
ik vertel er zoveel mee …
ze komen recht uit mijn hart
Omdat woorden in spraaktaal
voor mij heel moeilijk is …
schrijf ik alles van mij af
en elk gedicht …
is iets heel aparts!
Roisine: | Dinsdag, april 17, 2012 22:44 |
Stille wateren hebben diepe gronden, zo zie je maar..jammer dat de mensen jou niet beter leren kennen, laat het ze weten wat erin jou omgaat, zeker door blijven schrijven! Groeten Roisine | |
Fulvipes: | Dinsdag, april 17, 2012 16:14 |
heel mooi gedicht, maar als je wilt dat diegene weet dat het op jou gericht is, dan kan hij dat tot heel misschien niet begrijpen toch? wel heel mooi geschreven^^ | |
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2012 | ||
Thema's: |