Ik ben bang,
bang voor de toekomst,
bang voor wat er mij nog alemaal
te wachten staat.
Overal waar ik ga of sta komt de
toekomst mij tegemoet.
Dan word ik triest en voel ik mij klein,
klein tussen al de mensen en gebouwen.

Ik ben bang,
bang om wat er van mij verwacht word.
Soms voel ik mij zo gelukkigen vol
verwachtingen van het leven,
maar dan veranderd dat gevoel
weer snel in verdriet als ik ontdek
dat ik te veel van het leven verwacht.
Ik weet het niet meer.
Wat moet ik doen?
Wie zal het mij vertellen?
Wie zal er een antwoord op kunnen geven?