Ik kijk naar foto’s,
foto’s van verleden,
de fouten, de pijn,
zien hoe ik heb geleden.
Gevoel van eenzaamheid,
van de foto te lezen,
in mijn ogen wel,
in die foto’s zitten al mijn vrezen.
Foto’s van verleden,
foto’s van vandaag,
foto’s van de toekomst,
sommige zijn erg vaag.
ik zit stil en denk na,
over wat er gebeurt is,
over wat ik nu moet doen,
zitten en besluiten zonder een sis.
Iedereen denkt zo wel eens na,
even over het heden,
de toekomst,
het verleden.
Je denkt aan zinnen die beginnen met “als”,
je geeft jezelf de schuld,
kwijnt weg in het schuldgevoel,
misschien is dat iets dat de leegte opvult.
Ik denk zo niet,
ik wil mezelf niet laten wegkwijnen,
ik zal van elk probleem leren,
en mijn slechte kanten proberen te laten verdwijnen.