goedheid
De wereld beschonken
vol met rode wijn
Niemand die er nog om geeft
deze wereld vol venijn
Niemand die de goedheid ziet
Ook niet te volgen meer
Gelijk een heel dun lijntje
volgt de misere keer op keer
Zo weinig gulle gevers
Alleen maar grove nemers
Ik lach zacht wanneer ik de goede zie
en besluit dan zelf gul te geven
Mijn ogen zullen glinsteren
Mijn mond zal gul de lach schenken
Mijn koontjes zullen bollen
en zal alleen goede gedachten denken
vol met rode wijn
Niemand die er nog om geeft
deze wereld vol venijn
Niemand die de goedheid ziet
Ook niet te volgen meer
Gelijk een heel dun lijntje
volgt de misere keer op keer
Zo weinig gulle gevers
Alleen maar grove nemers
Ik lach zacht wanneer ik de goede zie
en besluit dan zelf gul te geven
Mijn ogen zullen glinsteren
Mijn mond zal gul de lach schenken
Mijn koontjes zullen bollen
en zal alleen goede gedachten denken
Reacties op dit gedicht
| Josie: | Donderdag, juli 11, 2002 00:28 |
| heel mooie gedachte.... groetjes, Josie |
|
| DrieGeetjes: | Woensdag, juli 10, 2002 23:39 |
| Prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nevel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||