Meaningless existence
We’re spinning round on this dying sphere
Not even knowing what we’re doing here
It’s the place where we drag our cursed feet
Till the day we rot and disappear
We rape the planet from the day we’re born
And abuse it till we’re old and worn
We destroy and ruin without a care
Knowing the damage’s beyond repair
All we are, are fading memories
That lived to kill and spread disease...
We’re only human, we were born to die
Without ever really knowing why
We live in a place that’s bitter and cold
And where it’s all malignant and rotten to the core
Out of shit and plasma we are made
Decaying substance we create
Through splendid decadence we all wade
Meaningless existence is our fate!
Reacties op dit gedicht
| Karen Verhaegen: | Vrijdag, juli 19, 2002 20:48 |
| Weer lekker duister! Als ik verder lees, kom ik dan een vrolijk speels gedichtje tegen ... Neen? Dacht ik ook niet ... (zwarte humor staat me wel) Groetjes, Karen PS: Ben jij Engelstalig of zo? |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, juli 12, 2002 12:51 |
| :) hmm moet alles een reden hebben dan? wat is er verkeerd aan een zinloos bestaan? ;) Geef het zin!! en maak pret! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Forlorn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||