Zonder jou...
Ik keek er iedere dag weer naar uit.
De dag dat ik je weer kon zien.
We lachten samen, we huilden samen.
We deelden al die dagen samen.
Nou sta ik er alleen voor.
De persoon bij wie ik kon uithuilen is weg.
De persoon die mij weer opvrolijkte is weg.
Ik zag het wel aankomen, maar wilde het niet geloven.
Wat moet ik nou zonder jou...
Ik hoopte dat je terug zou komen, ook al wist ik dat dat niet kon.
Maar een troost heb ik wel, ooit zullen we weer samen zijn...
Dit gedicht draag ik op aan mijn overleden oma, het liefste mens op aarde. Het is al langer dan een jaar geleden dat ze stierf, maar ik ben er nog steeds niet overheen...vandaar dit gedicht.
De dag dat ik je weer kon zien.
We lachten samen, we huilden samen.
We deelden al die dagen samen.
Nou sta ik er alleen voor.
De persoon bij wie ik kon uithuilen is weg.
De persoon die mij weer opvrolijkte is weg.
Ik zag het wel aankomen, maar wilde het niet geloven.
Wat moet ik nou zonder jou...
Ik hoopte dat je terug zou komen, ook al wist ik dat dat niet kon.
Maar een troost heb ik wel, ooit zullen we weer samen zijn...
Dit gedicht draag ik op aan mijn overleden oma, het liefste mens op aarde. Het is al langer dan een jaar geleden dat ze stierf, maar ik ben er nog steeds niet overheen...vandaar dit gedicht.
Reacties op dit gedicht
| xCathyx: | Maandag, februari 24, 2003 18:13 |
| ik wens je veel moed! het zal wel lukken! denk ne keer aan de dagen dat je bij haar was al die kere dat je haar daarmee gelukkig maakte:) ik weet dat wiccan's veel gevoelens hebben daarbij veels sterkte toegewenst! greedz on feedz! |
|
| WICCAN: | Zondag, juli 14, 2002 15:14 |
| Tnx! Jeps kben n wiccan, jij ook? Veel liefs, Eva. |
|
| *elycia*: | Zondag, juli 14, 2002 10:52 |
| heel mooi geschreven. sterkte. ff over iets anders.ben je een wiccan trouwens? dikke kus elycia | |
