Ons ma, die kreeg het gisteren toch weer helemaal!
Haar ogen draaiden bliksemsnel in het rond,
ik schoor me kaal,
perplex als ze daar stond.
Woedend vloog ze op me af,
haalde uit met haar linkerhand.
De mep die ze mij daar gaf!
En dat allemaal in handenstand!
Nu denken jullie vast: het is voorbij,
maar dan ken je ons ma nog niet!
Dankzij mijn kaalgeschoren kop heeft ze het nu pas echt gemunt op mij!
Ze heeft zelfs al een strijdlied.
Het gaat van: Héjahéjahojaja,
de buren gooien zich nu ook in de strijd.
Het gaat van: Blieblabloeblabla,
niemand die mij nu nog benijd!
Mijn buurvrouw zwaait met het keukenmes,
ons ma met het borstel en blik.
Opeens is het raak,
ik geef geen kik.
Zo, dit is dus het einde van mijn jonge leven.
Dankzij buurvrouw en ma,
het doet me beven,
is het de Hemel waar ik henen ga!