De dag waarop je mij verkrachtte...
Tjesus, wat blijf ik jou haten
Ik veracht je
'Tis om misselijk van te worden
Bij iedere gedachte aan jou
Krijg ik neigingen iemand te vermoorden
Maar aan de andere kant
Ben ik bang voor je
Ben ik machteloos tegenover jou
Houdt mijn woede even geen stand
Maar maakt het plaats voor angst
Voor wanhoop en verdriet
Wat jij hebt gedaan
Dat is een ravage die je zelf
niet eens ziet
Je hebt echt geen idee hè?!
Geen flauw benul van je macht
Geen spijt van de dag
De dag waarop je me verkracht...
Reacties op dit gedicht
| ~Rooitje~: | Dinsdag, februari 15, 2005 17:10 |
| Meissie! Waar ben je! ik ben je uit het oog verloren en zou graag weer eens met je praten... Kus Jolka | |
| Swanheart: | Woensdag, juli 17, 2002 10:33 |
| geloof me het gevoel en de gedachten zullen nooit meer weg gaan maar je leert er mee leven kus mariska |
|
| lenore: | Dinsdag, juli 16, 2002 17:40 |
| ik haat die knul zo erg he,ik wurg hem,de dag dat ik hem in men handen krijg dat overleeft hij niet.De adrenalne die ik dan anmaak zal onmenselijk groot zijn!!!!! lotte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dark-Enchantress | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||