De dronken automobilist.
Ik lig hier en hoor gegil,
mijn adem wordt zwaarder.
Help me, dit is niet wat ik wil!
Ik lig nu in mijn eigen bloed,
alsjeblieft, zeg wat, geef me wat moed.
Ik kon er toch niets aan doen?
Die auto kwam er zomaar aan.
Mijn hele leven moest nog komen
en nu ben ik langzaam aan het gaan.
De wereld wordt minder,
de duisternis overwint
De dood is al ginder
en ik ben nog maar een kind...
Geschreven door Janneke(13)
mijn adem wordt zwaarder.
Help me, dit is niet wat ik wil!
Ik lig nu in mijn eigen bloed,
alsjeblieft, zeg wat, geef me wat moed.
Ik kon er toch niets aan doen?
Die auto kwam er zomaar aan.
Mijn hele leven moest nog komen
en nu ben ik langzaam aan het gaan.
De wereld wordt minder,
de duisternis overwint
De dood is al ginder
en ik ben nog maar een kind...
Geschreven door Janneke(13)
Reacties op dit gedicht
| The Cowboy: | Donderdag, februari 07, 2002 16:54 |
| Damn joh... erg ingrijpend, maar een heel moedig gedicht... 'k kwam het toevallig tegen... G. |
|
| janneke: | Dinsdag, maart 13, 2001 08:05 |
| heel mooi, ga zo door, je hebt echt gevoel in je gedicht gestopt, heel goed hoor. | |
| jessica: | Donderdag, februari 15, 2001 13:35 |
| Wat een mooi en aangrijpend gedicht. Groetjes jessica |
|
| Margreet: | Donderdag, februari 08, 2001 09:53 |
| shit... | |
| : | Vrijdag, februari 02, 2001 15:43 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: janneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2000 | ||
| Thema's: | ||