Het ongelukkige kind
Er was eens een kind,
verzwolgen in de duisternis.
Vriendschap was haar onbekend,
omdat ze geen mensen ontmoette
die haar dat konden geven.
Er was eens een gevende schrijver
levend in het licht van zijn woorden.
Hij strooide met zijn teksten in het rond
zodat elke lezer iets van zichzelf zou vinden
om de leidraad van het leven te vinden.
Het kind las zijn woorden.
Het werd beloond met pluimen
en kreeg daardoor sterke vleugels.
Om hoog boven de mensen
te vliegen naar nieuwe vrienden.
Wanneer ik naar een vogel kijk,
denk ik steeds aan dat kind,
dat nu gezond en wel
bij haar vrienden speelt
omringt door de armen van de liefde
verzwolgen in de duisternis.
Vriendschap was haar onbekend,
omdat ze geen mensen ontmoette
die haar dat konden geven.
Er was eens een gevende schrijver
levend in het licht van zijn woorden.
Hij strooide met zijn teksten in het rond
zodat elke lezer iets van zichzelf zou vinden
om de leidraad van het leven te vinden.
Het kind las zijn woorden.
Het werd beloond met pluimen
en kreeg daardoor sterke vleugels.
Om hoog boven de mensen
te vliegen naar nieuwe vrienden.
Wanneer ik naar een vogel kijk,
denk ik steeds aan dat kind,
dat nu gezond en wel
bij haar vrienden speelt
omringt door de armen van de liefde
Reacties op dit gedicht
| astrid krijbolder: | Dinsdag, december 06, 2005 19:45 |
| helaas berust dit op de werkelijkheid...kinderen die niet vrij zijn, ik hoop dat veel kinderen in vogeltjes veranderen | |
| Lieverdje (de enige echte): | Woensdag, juli 31, 2002 18:01 |
| een prachtig gedicht van een gevende schrijver ik hoop dat het kind gelukkig hoog boven de wolken zweeft Liefs, Lieverdje xxx |
|
| marcha: | Woensdag, juli 17, 2002 17:39 |
| slik,stil,mooi....... kussies |
|
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, juli 17, 2002 13:58 |
| héél lief Bert.. | |
| Albrecht Paul: | Woensdag, juli 17, 2002 11:59 |
| OmringD, met een D dus. Men speelt leuker tussen de RIJKEN van de liefde, haha. Nee, jammer van die laatste zin. Had beter iets met iets van vogel, veren, vliegen geëindigd dan met zulke zware woorden. Maar het idee is mooi, teder en lief. Bedankt, Bert. |
|
| Toets 112: | Woensdag, juli 17, 2002 11:38 |
| En zo hoort het....Zie je dat jij altijd iedereen kan helpen! Liefs Carlijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||