heb niemand nodig
ik kan het allermaal wel alleen
heb niemand nodig om me heen
alleen, oh wat is het fijn
om alleen te zijn
tot ik jou zag
met die stralende glimlach
die vertrouwde, sprekende ogen
ik moet er weer aan geloven
je leren te vertrouwen
de mens niet meer wantrouwen
hopend wetend dat ik op jou kan bouwen
heb niemand nodig om me heen
alleen, oh wat is het fijn
om alleen te zijn
tot ik jou zag
met die stralende glimlach
die vertrouwde, sprekende ogen
ik moet er weer aan geloven
je leren te vertrouwen
de mens niet meer wantrouwen
hopend wetend dat ik op jou kan bouwen
Reacties op dit gedicht
| Hester ten Cate: | Zondag, juli 21, 2002 20:48 |
| Als je maar weet dat je altijd bij me terecht kan, he! Dikke kus | |
| ellentje de vleeschouwer: | Woensdag, juli 17, 2002 13:02 |
| mooi mooi gedichtje...ik heb ook problemen met mensen niet te vertrouwen !!! veel sterkte dikke kusjes ellentje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nijn miss knijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||