het geheugen van de mens
Vandaag
een dag voorbij.
Vol ervaring voor het leven,
dat ik kan vertellen
aan het nageslacht van weleer.
Elke seconde die mijn ogen,
hebben gezien zijn opgeslagen
in mijn geheugen dat zo groot is,
als een kleine cel van mijn lichaam.
Is dat geen wonder van de natuur?
een dag voorbij.
Vol ervaring voor het leven,
dat ik kan vertellen
aan het nageslacht van weleer.
Elke seconde die mijn ogen,
hebben gezien zijn opgeslagen
in mijn geheugen dat zo groot is,
als een kleine cel van mijn lichaam.
Is dat geen wonder van de natuur?
Reacties op dit gedicht
| Soledad: | Zaterdag, juli 20, 2002 20:39 |
| jaja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar goed ook he?! Liefs Carlijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||