Mijn kaarsje van de hoop
Iemand heeft
mijn kaarsje van de hoop
weer aangestoken,
eerst aarzelde het vlammetje even,
maar herstelde zich
en begon dan kaarsrecht naar de hemel
te verlangen.
Reacties op dit gedicht
| tagimoucia: | Woensdag, oktober 23, 2002 17:53 |
| Bij de ene wordt het kaarsje van de hoop aangestoken, bij een ander wordt het juist gedoofd... ***tagimoucia*** |
|
| dammage: | Zaterdag, oktober 05, 2002 19:49 |
| mooi... | |
| hofstoppel: | Zondag, juli 21, 2002 20:03 |
| Pas op dat je kaarsje weer niet uitwaaid, bescherm het vlammetje goed! | |
| Icequeen: | Zondag, juli 21, 2002 19:41 |
| mooi... zolang er leven is is er hoop... zolang er hoop is is er leven... geen leven zonder hoop? of geen hoop zonder leven? denk hier es over... liefs... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||