Sleutel van Vernedering (2)
Gedachten gevangen in een kooi
Door jouw gedrag
Ik die niets zei
En alleen maar alles zag
Jouw je eigen
Gang liet gaan
Mij zag je helemaal
Niet staan
Alleen je gescheld
En vernedering
Elke dag maar weer hopen
Op een verbetering
Mjin gedachten gevangen in ’n kooi
Alleen jij kon daar binnen
Met de sleutel van Vernedering
En me eigen ik voor jezelf kon winnen
Altijd gedaan wat je zei
Altijd geluisterd naar jou wil
Altijd geprobeerd zoals jij wou
Altijd alleen maar stil..
-FICTIE-
Reacties op dit gedicht
| Malfait: | Donderdag, juli 03, 2003 23:44 |
| Dit zal waarschijnlijk wel het vervolg op deel 1 zijn, je moet weten dat je niet altijd moet zwijgen, maar er ook over mag spreken. Zeer aangrijpend gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emotions | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||