verliefd!

Als in een mallemolen
word ik heen en weer geslingerd
tussen hoofd en hart
tussen loslaten of vastklampen
rusten of haasten
m'n gedachten vechten
tegen m'n gevoel.
Ik had mezelf beloofd
het te onderdrukken
hoe harder ik het
de kop indruk
des te krachtiger
springt het weer naar boven.
Ik snak naar de innerlijke rust
die verjaagd werd
door de storm van gevoelens
die rond m'n oren fluit.
Ik sta in de kern
van de wervelwind
en kan niets doen
dan wachten
tot het overgaat...
als het ooit overgaat

Geschreven door

Inge Lambrichts

Reacties op dit gedicht

Inge Lambrichts vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

charly:	Woensdag, juli 24, 2002 21:58
zo gaat dat, en onderdrukken is één der levens onmogelijkheden, lastig, maar het maakt Liefde meer dan wat ook,

flyingbabe:	Woensdag, juli 24, 2002 21:56
mooi gedichtje eindelijk toch iemand dat de ware liefde vind in plaats van een gebroken hart de zus van flyingbabe

Over dit gedicht

Auteur: Inge Lambrichts
Gecontroleerd door: Firebolt
Gepubliceerd op: 24 juli 2002
Thema's: [Verliefd]