* donderslagen losbarstend *
knarsende regen,
druipte afwezig tegen het raam,
voedt langzaam de bodem.
als een optocht,
marcheren de druppels over de straatstenen,
de warmte van de grond,
laat nu een damp achter,
Opeens een enorme flits,
die de hemel in 2en brak,
die mijn hart verscheurde
het beeld dat in mijn hoofd zal blijven staan,
Gevolgd door enorme dreunen,
alsof een kudde olifanten lang mijn raam liep,
en zo verscheindene keren achter elkaar,
Toen werd het stil,
de regen drupte door,
maar de helse krachten,
waren tot een einde gekomen.
Reacties op dit gedicht
| Hugo Serwy: | Zaterdag, augustus 03, 2002 15:10 |
| Machtig gedicht... | |
| * nijntje *: | Donderdag, augustus 01, 2002 15:08 |
| prachtig gedichtje, Evi!!! heel mooi beschreven... liefs, nijntje xxx |
|
| eddy daemen: | Donderdag, augustus 01, 2002 12:53 |
| geweldig mooi je gevoel beschreven evi, weetje ik zag die flits ook d8 hetzelfde als jou, liefs eddy... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||