Ik weet wel,
Ik ben niet alleen.
Er zijn mensen met het zelfde gevoel,
Maar het is zo gemeen.

Nu al 5 jaar verder,
Leven met een "halve" pap.
Klinkt dat niet raar,
Was het maar een flauwe grap.

Ik heb mijn vader nooit echt gekent,
En ik weet niet of ik dat nu wel wil.
Ik ben achtergelaten door jou,
Maar voor jou maakte het geen verschil.

Papa is zij dan zoveel liever als ons,
Papa is zij dan zoveel liever als mij.
Papa waarom wilde je weg,
Papa waarom sta ik als laatste in de rij?

Ik vraag me af heb je me ooit wel gewilt,
Ik vraag me af ben ik geen last.
Ik vraag me af voelde je je vastgeketent,
Ik vraag me af zat je aan ons "vast".

Waarom loop ik achter je aan,
Ik vraag me af waar doe ik het voor.
Je hebt ons zelf achter gelaten,
Je bent wel zelf gegaan hoor!

Nu wil ik alleen zijn,
Je haat het en je vind het erg raar.
Maar je gaf niks om wat ik voelde,
Toen je wegliep voor haar.

Michelle van Hal