Adem
Adem
mijn adem
doet gaan
langs glas
van het raam
vingers
glijden
een weg
door het vocht
even weer
kind
terug
in de bocht
Reacties op dit gedicht
| Koelemij, Harold: | Maandag, augustus 05, 2002 23:38 |
| never loose the child never be wild write the name in the dust or anything Its the childs lust nice job Laurens |
|
| Margaritha: | Maandag, augustus 05, 2002 13:42 |
| leuk.....en ik denk voor iedereen wel herkenbaar...:-)) | |
| free: | Maandag, augustus 05, 2002 13:15 |
| enig! Vraagtekens en uitroeptekens zie k staan zomaar op het pas gewassen raam maar t stond zo leuk jouw naam....:) liefs free ~((O))~ |
|
| blommeke: | Maandag, augustus 05, 2002 13:09 |
| mooi, heel herkenbaar. |
|
| MayadeBij: | Maandag, augustus 05, 2002 12:21 |
| En wat ziet deMaya daar geschreven staan? (vertel!) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||