steve,je hebt mij zoveel verdriet aangedaan,
en daardoor zijn we ieder een eigen weg gegaan.
we sloten onze harten,
gevoelens speelde geen parten.
we leefde langs elkaar heen,
samen en toch alleen,
jij wilde een nieuw leven,
ik kon jou niet vergeven.
nu ben je in elkaar geslagen,
en begint mijn moederhart te knagen.
je hebt er niet om gevraagd,
ze hebben je meisje uitgedaagd.
je nam het op voor je hart,
dat zo werd getart.
je weende hulpeloos in mijn armen,
je tranen deden mijn moederhart verwarmen.
ik heb het jou nooit kunnen uitleggen,
maar met dit gedicht wil ik zeggen.
DAT IK ZEKER VAN JE HOU,
en ik laat je niet in de kou.
want ik besef nu beter dan ooit,
echte moederliefde vergeet je nooit.
je hebt je nu gebonden,
de weg naar mij gevonden.
ik zal je helpen met de juiste weg te blijven gaan,
aanvaard deze warme vreugdetraan.
er is door onze koppigheid veel verloren,
maar ook iets warms en teders geboren.
liefs je mam.xxx
§linda§