Vandaag ben ik je weer tegen gekomen.
Gvd waarom ik heb je zo hard zitten ontlopen.
Ontlopen omdat wij geen band meer hebben met elkaar.
Zomaar alles verloren gegaan op een dag ik vind het zo raar.
Nog steeds kan ik het niet echt geloven.
Ik dacht dat ik me erbij neer had gelegd, maar dat heb ik vast zitten dromen.
Toen ik je zag voelde ik zoveel pijn.
Ik snap het niet maar ik wil gewoon zo graag weer bij je zijn.
Wat er gebeurd is gewoon vergeten.
En gewoon weer als vrienen samen leven.
Wat ik heb je nodig bij jou voelde ik me altijd zo goed.
Maar nu weet ik ff niet meer hoe ik verder moet.
Ik wil alleen met ja praten meet niet.
Want ik heb nu zoveel verdriet maar jij ziet het niet.
Dat doet me pijn!