Muziek bij Romantiek
Knap..
zoals jij dat toch maar deed
Met je handen spelend
terwijl mijn haren
op de wind dansen
Mooi..
zoals jij elke keer weer bent
Met jouw ogen wenkend
terwijl mijn blozende wangen
toegeven
De blaadjes in de wind
gevangen door zijn macht
De stilte zwijgt nu zacht
Waarop een vlinder fier
zijn laatste buiging maakt
Ver weg vliegt van dit hier
Samen..
nu voor de eerste keer
Gevangen door de wind
de zang van een vogel voor de sfeer
van onze romantiek
De dag loopt over
naar de allerzwoelste nacht
De stilte zwijgt nu zacht
De nachtegaal die fier
zijn allermooiste lied voordraagt
en dan, ver weg vliegt van dit hier
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 09, 2002 00:53 |
| met een vlinder in de dag en een vogel na de nacht in een zelfde ritme gebracht door muziek met zeggingskracht. groetje, peetoom hans |
|
| *Miranda*: | Donderdag, augustus 08, 2002 00:17 |
| Heerlijk romantisch... Liefs, Miranda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||